حتما تا کنون خرید از سوپر مارکتهای بزرگ یا فروشگاه های زنجیره ای را تجربه کرده اید. ماهیت این فروشگاه ها این است که اجناس متنوعی را برای خریداران عرضه نموده و مراجعه کننده خود را مختار می داند هرکدام از این اقلام را که مورد پسندش واقع شد خریداری نموده و بالطبع کالاهائی که سلیقه یا نیاز وی را تامین نکنند, از سبد خرید خارج خواهند شد.
ابن حق انتخاب یکی از حقوق اولیه و مسلم افراد است ولی در کمال تعجب و تاسف برخی افراد؛ برخورد گزینشی و انتخابی را در مورد خطوط قرمز شرعی و اجتماعی نیز اعمال نموده و به خود این حق را می دهند که بخش هائی از حدود اسلامی را که اجرای آنها به نظرشان دشوار می آید(!) حذف نموده و آنرا کم اهمیت جلوه دهند.
این برخورد گزینشی که از آن به "دینداری سلف سرویسی" یاد می کنم به آفت بزرگ دینداری ما تبدیل شده و کم کم منجر به تعریف" خطوط قرمز جعلی شرعی" خواهد شد.
بعنوان نمونه مساله حریم های شرعی در رابطه با نامحرم را در نظربگیرید. همه مومنین خود را در اجرای این حدود مسئول و موظف می دانند. اما آیا همه ما این حریم ها را در عرصه های نوین تکنولوژی همانند شبکه های اجتماعی و پیامکهای تلفن همراهمان رعایت می کنیم؟
کافیست نیم نگاهی به شبکه های اجتماعی بیندازید و ملاحظه کنید عده ای از کاربران این شبکه ها در نحوه مراودات مجازی؛ خود را پایبند به هیچ حریمی احساس نمی کنند.
انتخاب تصاویر در پروفایل افراد, متون یا تصاویر به اشتراک گذاشته شده, کیفیت اظهار نظر در مورد دیدگاه های دیگران یا نحوه مخاطب قرار دادن کاربران نامحرم, تنها گوشه ای از حرمت شکنی هائیست که این روزها در شبکه های اجتماعی فراوان به چشم می خورد.
از سوئی دیگر نیم نگاهی به پیامک هائی که بین کاربران تلفن همراه مبادله می شود، نشانگر ظهور هنجارشکنی های جدیدی در این عرصه است که از قضا مبادله کنندگان اینگونه پیامها در محیط فیزیکی از طرح آن ابا دارند.
همه این اتفاقات ناراحت کننده ظاهرا به این دلیل به وقوع پیوسته که گروهی از ما, با مقوله رابطه با نامحرم برخورد گزینشی و سلف سرویسی نموده و فضای مجازی را از حوزه های رعایت این حریم ها,مستثنی نموده ایم.
نگاهی به فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب اسلامی درباره ضرورت رعایت حریم های شرعی در فضای مجازی گویای این واقعیت فراموش شده است که هیچ تفاوتی میان اجرای این خطوط قرمز بین فضای حقیقی و محیط مجازی وجود ندارد. در حقیقت این ما هستیم که با تفسیر به رای و برخورد گزینشی ؛ حوزه های فناوری نوین را از شمول رعایت احکام دینی خارج نموده ایم.
ماه مبارک رمضان ؛ماه ایجاد تحول و بازنگری در اعمال است.
مبادا در عین حالیکه روزه هستیم؛ در فضای مجازی مرتکب اعمالی شویم که در محیط حقیقی؛ باطل کننده روزه بشمار می روند.
بنابراین لازم است از این فرصت طلائی برای بازنگری در رفتارهایمان در فضای مجازی استفاده کرده و روزه دست و چشم و زبان و... را با روزه سایبری تلفیق نموده و با اجرای حریم های اخلاقی و شرعی؛ جلوه ای از یک "کاربر روزه دار" را به دنیا نشان دهیم.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
برچسبها: <-TagName->